ஏன் இந்த மனோபாவம்

மென்பொருள் துறையில் உள்ளவர்கள், தினசரிப் பணிக்காகச் செலவிடும் நேரத்தை வேண்டுமென்றெ அதிகப்படுத்திச் சொல்வது வழக்கம். அதாவது, ஒரு புபொகிராமை எழுதி முடிக்கக் குத்துமதிப்பாக 10 மணித்தியாலம் ஆனது என்றால், சட்டென்ரு 15 மணி என்று கூட்டிச் சொல்லிவிடுவார்கள் நம்ம ஆட்கள். அப்போதுதான் புரயக்ற் மேலாளரிடம் இருந்து நல்ல பெயரும், ‘கஷ்டப்பட்டு உழைக்கிற ஆள்’ என்ற அபிப்பிராயமும் கிடைக்கும். சிலவேளைகளில் இந்த விசையம் மேலாளருக்கு தெரியாமல் இருக்குமா? இருந்தாலம் அவர் அதைக் கண்டுகொள்ள மாட்டார். ஏனனெனில், நிறையப் பேர் இப்படிப் பலமணி நேரம் வேலை செய்தார்கள் என்று கணக்குக் காட்டினால்த் தான் கஸ்டமரிடம் அதிகமாக வசூலிக்க முடியும்.

சாஃப்டவேயார் துறையில் இதைப் பெரிய ஏமாற்றுத்தனம் என்று சொல்ல முடியாது. இப்படி ஒன்றிரண்டு மணித்தியாலங்கள் கூட்டிச் சொன்னால் பெரிதாக ஏதும் பிரச்சனை வந்துவிடாது.
ஆனால் இவற்றிற்கெல்லாம் மகுடம் வைத்தாற்போல இன்னும் புதிய ஏமாற்று வேலைகளும் தலைகாட்டத் தொடங்கி விட்டன.

உதாரணமாக, ஒரு புரஸக்ட் புறூப்பை (Project Group) எடுத்துக் கொண்டோமென்றால் அதில் சிலபேர் எந்நேரமும் இணைய அரட்டை மற்றும் இணைய விளையாட்டுக்களில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருப்பார்கள். ஆனாலும் அவர்கள் தங்களால்த் தான் அந்த புரஸக்ட் இயங்குகின்றது என்று பெருமை பேசிக் கொள்ளவும் பின்னிற்க மாட்டார்கள். இவ்வாறான வெறும் வாய்ச்சொல் வீரர்களால் உண்மையான உழைப்பாளிகளின் உழைப்பும் மேலிடத்திற்கு மறைக்கப்படவும் வாய்ப்புக்களுண்டு.
இதைவிடவும் புதிதாக வேலை தேடுபவர்கள், அல்லது வேலைமாற விரும்புவர்கள் நிரப்பிக் கொடுக்க வேண்டிய CVயில் பலதகவல்களைப் பொய்யாகக் கொடுத்தும் விடுவார்கள். எங்கெங்கொ ஊர் பெயர் தெரியாத கல்லூரிகளில் முக்கி முனகி டிப்ளோமா முடித்தவர்கள் பெரிய யுனிவேர்ஸ்சிட்டியில் கணணிப் பொறியியல் முடித்ததாகவும் அளந்து விடுவார்கள். அதைவிடவும் புதிதாக வந்த கணணி மொழிகளில் பலவற்றைப் படித்ததாகவும் பெரிய புழுகு மூட்டையை அவிட்டு விடுவார்கள். பொதுவாக இந்நத் துறையில் யார் என்ன படித்தார்கள் என்பதை விடவும் என்ன தெரிந்து வைத்திருக்கின்ரார்கள், அதில் எந்த அளவு அனுபவம் பெற்றிருக்கின்றார்கள் என்பதற்குத்தான் அதிக மரியாதை. எனவே சும்மா ஆரம்ப ‘பந்தாவாக’ இதுபோன்ற தகவல்களை கொஞ்சம் முன்னே பின்னே பொய் சொன்னால் சூடப் பரவாயில்லை என்கின்ற மனோபாவம் வளர்ந்துவிட்டது.

Dr. அப்துல் கலாம் சொன்னது போல எந்தத் துறையிலும் ஜெயிப்பதற்கு, நேர்மைதான் அடிப்படை. அது இல்வாதவர்கள் வெகுதூரம் செல்ல முடியாது. எனவே இத் துறையில் உள்ளவர்களும் வருங்காலத்தில் இதில் நுழைய விரும்புவரிடமும் நேர்மையான சிந்தனை வளரவேண்டும். கூடவே பொய் சொல்லி வேலையில் சேடர்வது மனதளவிலும், சட்ட ரீதியாகவும் கடுமையான குற்றம் என்பதைத் தெளிவுபடுத்த வேண்டும். அப்போதுதான் இப்பிரச்சனைக்கு முழுமையான தீர்வாக இருக்கும்….

Categories: எனது பார்வையில்

8 comments